Wraz z budową IV kręgu zmienia się ulica Karmelicka. Zachowana zostanie historyczna, kamienna nawierzchnia. Projekt uwzględnił też rosnące przy niej drzewa. Pierwsze prace prowadzone są przy przebudowie kanalizacji.
Ulica Karmelicka łączy Wybrzeże im. Prezydenta G. Narutowicza z ul. F. Focha. Wkrótce będzie stanowić wjazd do dwupoziomowego, podziemnego parkingu przy Operze Nova. Obecnie wzdłuż ulicy prowadzone są prace wodociągowe związane z budową kanału deszczowego z wylotem do rzeki. To część większego kanału biegnącego od ul. Warmińskiego. Łączenie pod ul. Focha będzie wykonane metodą bezwykopową. Wszystkie prace są koordynowane z robotami przy IV kręgu Opery. Prace nad kanalizacją deszczową zakończą się przed wakacjami. W ich trakcie tymczasowo zamknięty jest ciąg pieszo-rowerowy, będący częścią bulwaru.
Po pracach wodociągowych rozpoczną się roboty drogowe. W ich zakres wchodzi między innymi wykonanie nowej podbudowy, ułożenie kamiennej nawierzchni oraz budowa chodnika. Projekt uwzględnił zachowanie rosnących wzdłuż ulicy drzew, między innymi okazałego platana posiadającego status pomnika przyrody. Wyjazd z ul. Karmelickiej możliwy będzie wyłącznie w prawo, bez dodatkowej sygnalizacji świetlnej. Na placu budowy IV kręgu Opery Nova obecnie wznoszona jest ostatnia kondygnacja IV kręgu.
Trochę historii
Ulica Karmelicka została wytyczona prawdopodobnie na początku XIX wieku. Można ją dostrzec na starym planie miasta z 1835 roku. Nazwa nawiązuje do zabudowań klasztoru karmelitów, które istniały na placu Teatralnym do 1895 roku. Po sekularyzacji zakonu zabudowania zakupiło miasto. W miejscu klasztoru w 1824 rok powstał Teatr Miejski. W 1895 roku rozebrano przyklasztorną dzwonnicę. Obecnie po klasztorze nie zachowały się żadne zabudowania, ani kościelne, ani klasztorne. Część wyposażenia klasztornego trafiła jednak do innych bydgoskich świątyń, m.in. katedry (np. Ołtarz Matki Bożej Szkaplerznej) oraz Muzeum Okręgowego (np. wiatrowskaz z dzwonnicy z datą 1608). Przed wojną przy ul. Karmelickiej (na rogu z Focha) mieściła się restauracja z dużym ogrodem letnim. Przy brzegu Brdy znajdowała się natomiast przystań wioślarska klubu „Gryf”.
