historia-2Przy parku trampolin na ul. Zygmunta Augusta ustawiony został 40-letni tramwaj. Przypomina on historię budynku, który był pierwszą zajezdnią tramwajową w Bydgoszczy.

Charakterystyczna hala z wejściem od strony ul. Zygmunta Augusta i przylegająca do ul. M. Langiewicza to dawna zajezdnia tramwajowa. Budynek powstał w 1888 roku, kiedy to w Bydgoszczy uruchomiono sieć tramwajów konnych.

Jej częścią była między innymi stajnia, ponieważ wagony w pierwszych latach ciągnęły konie. Dopiero w 1896 roku wprowadzono trakcję elektryczną.

historia-5Zajezdnia po uruchomieniu nowego obiektu przy ul. Toruńskiej z czasem pełniła już tylko funkcję warsztatów naprawczych.
Ostatecznie zamknięto je w 1997 roku.

Budynek o powierzchni 2 tysięcy metrów kwadratowych został w 2016 roku zaadaptowany na park trampolin. Inwestor wzmocnił i oczyścił ściany, przebudował dach oraz wstawił nową stolarkę okienną. Udało się przebudować obiekt zachowując historyczną bryłę oraz część detali.

historia-4Mülheim, Elbląg, Bydgoszcz
Teraz o jego tramwajowej przeszłości przypomina jeszcze ponad 40-letni tramwaj. To Düwag M8C, kursujący od 1977 roku w Mülheim an der Ruhr. W 2016 roku kilka pojazdów wycofywanych z niemieckiego miasta sprowadził Tramwaje Elbląskie, które po kilku latach wraz z prowadzoną wymianą taboru również wycofano z użytku. Tramwaje tego typu sprowadzane przede wszystkim w latach 90. XX wieku do polski nazywano często „Helmutami".


historia-3Tramwajowa historia
Początki bydgoskiej komunikacji miejskiej sięgają 1888 roku, okresu, podczas którego miasto znajdowało się pod zaborem pruskim. Pierwsze tramwaje były niewielkimi wagonami zaprzęgniętymi w konie.
Tramwajem powoził woźnica, który ostrzegał przechodniów o nadciągającym pojeździe za pomocą dużego dzwonu. W podróży towarzyszył mu konduktor, który pobierał opłaty za przejazd.

Pierwsza linia tramwajowa miała długość 2,3 km i przebiegała od dworca kolejowego przez ulicę Dworcową, Gdańską, Stary Rynek, aż do Zbożowego Rynku.
W 1892 roku uruchomiono drugą linię tramwajową, która biegła od Koszar Artyleryjskich (ul. Artyleryjska) poprzez ul. Gdańską, Stary Rynek, Batorego, Długą, do rogu ulicy Poznańskiej i Św. Trójcy. Mierzyła ona 2,35 km.

Szybki rozwój miasta na przełomie XIX i XX wieku doprowadził do zbudowania elektrowni miejskiej, ukończonej w 1896 roku.
Zaowocowało to zastąpieniem tramwajów konnych elektrycznymi, choć pierwotnie planowano wprowadzenie tramwajów gazowych.

Duży rozwój sieci tramwajowej nastąpił w latach 50 i 60. XX wieku (linie „Brda", do Zawiszy, na Bydgoszcz Wschód. Bydgoską sieć tramwajową udało się znacząco rozbudować również w ostatniej dekadzie (linie do dworca, Fordonu, wzdłuż Kujawskiej).
Do ich obsługi miasto zakupiło łacznie 33 nowoczesne tramwaje.

W ostatnich latach odrestaurowanych zostało również kilka oryginalnych zabytkowych pojazdów m.in.: czerwoną „eNkę" z doczepą z 1960 roku oraz Herbrandta z 1896 roku.
Są wykorzystywane do przejazdów okazjonalnych.

fot: Robert Sawicki; Stanisław Sitarek; Narodowe Archiwum Cyfrowe