Wykonawca po uzyskaniu wszelkich niezbędnych pozwoleń, rozpocznie prace rozbiórkowe. Jeszcze w lipcu zostanie przekazany plac budowy.
Zakres inwestycji obejmuje rozbiórkę obecnego wiaduktu w ciągu ul. Wojska Polskiego (nad al. Jana Pawła II) i budowę w tym miejscu nowego obiektu.
Termin prac został skoordynowany z zakończeniem rozbudowy ul. Kujawskiej.

Zmiany w organizacji ruchu:
Pod koniec lipca przy wiadukcie przygotowane zostanie zaplecze budowy.
Wykonawca będzie zobowiązany przygotować przejazdy przez pas zieleni na ul. Wojska Polskiego i ul. Jana Pawła II (pod obiektem).
Wykonane zostanie również nowe oznakowanie poziome i pionowe.

Ruch pojazdów zostanie przełożony na istniejący wiadukt południowy, co wiązać się będzie z tymczasowym przejazdem przez istniejące torowisko.
Ruch tramwajowy na tym odcinku będzie odbywał się jednak na dotychczasowych zasadach.

Po wprowadzeniu nowej organizacji ruchu, wykonawca przystąpi do właściwych prac rozbiórkowych (przełom lipca i sierpnia).

Wiadukt w najwyższym standardzie
W ramach inwestycji powstanie nowy obiekt z drogą rowerową, chodnikiem i oświetleniem.
Nowy wiadukt jeśli wszystkie prace będą przebiegały zgodnie z planem ma być przejezdny już zimą.

Całość prac zakończy się do połowy przyszłego roku.
Prace pochłoną ponad 22 mln zł.
Wykonawcą robót jest firma Mostostal Kielce.

To już kolejne prace w tym miejscu.
Przebudowa południowego wiaduktu w ciągu ulicy Wojska Polskiego zakończyła się w maju 2017 roku. W jej ramach wymienione zostały filary, przęsła, wybudowany został prawoskręt w kierunku alei Jana Pawła II. Wykonany został też nowy chodnik z drogą rowerową, które zastąpiły prowizoryczną drogę wygrodzoną od jezdni betonowymi barierkami.

Po oddaniu nowej przeprawy, trwały dalsze prace przy dokumentacji dla wiaduktu północnego.
By ograniczyć utrudnienia na Górnym Tarasie, rozpoczęcie roboty zaplanowano po zakończeniu prac na ul. Kujawskiej.

Historia wiaduktów
Przeprawa przez jar Niziny to tak naprawdę trzy niezależne obiekty mostowe, które powstały jako estakady nad naturalnym jarem, w którym płynie dzisiaj skanalizowana struga i przebiegała polna droga, w okresie budowy nosząca nazwę Niziny.
Estakady te były jednym z ważnych elementów projektowanej południowej trasy średnicowej przebiegającej przez cały górny taras silnie rozbudowywanego miasta.
Budowę obiektów – dwóch wiaduktów drogowych oraz ulokowanego między nimi tramwajowego – zakończono w 1978 roku.
Każdy z nich ma 4 przęsła i długość 112 m.

Na początku lat dziewięćdziesiątych oba wiadukty drogowe wyremontowano – był to remont kapitalny (wówczas dodano na południowej jezdni trzeci pas ruchu).
Wiadukt tramwajowy doczekał się takiego remontu pod koniec pierwszej dekady XXI wieku.
Wiadukt południowy, został rozebrany i zastąpiony w roku 2017 nową konstrukcją.
Teraz przyszedł czas na wiadukt północny. 

W kwietniu 2021 roku podpisano umowę z Wykonawcą na rozbiórkę i budowę nowego obiektu północnego.
Wiadukt tramwajowy natomiast nie był w swojej historii intensywnie eksploatowany, więc posłuży mieszkańcom jeszcze kilka dobrych lat.

Ogłosiliśmy przetarg na opracowanie wielowariantowej koncepcji programowo-przestrzennej, której głównym celem będzie przystosowanie przejścia pod rondem Jagiellonów do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Obiekt wybudowany blisko 50 lat temu nie spełnia już wielu współczesnych standardów.

Zadanie może objąć też przebudowę ulic znajdujących się w obrębie jednego z centralnych ronda Bydgoszczy, w zależności od wyników przeprowadzonych prac projektowych.

Głównym celem projektantów ma być przygotowanie minimum trzech wariantów, które będą podstawą do dalszych decyzji w sprawie do przebudowy czy też rozbudowy tego skrzyżowania.

Projektancie mają zaproponować i sprawdzić rozwiązania, w ramach których wyznaczone zostanie: naziemne przejście dla pieszych lub przebudowane zostaną schody do przejścia podziemnego i dobudowane zostaną windy.
Trzeci wariant ma być autorską propozycją projektantów.

Plany projektowe dotyczyć mogą też przebudowy istniejących jezdni ulic: Jagiellońskiej, Bernardyńskiej i 3 Maja. W przygotowanym wariancie należy bowiem ująć konieczne korekty układu geometrii i organizacji ruchu skrzyżowania oraz organizacji ruchu wszystkich wlotów w zależności od rekomendowanego wariantu.

W przypadku, jeżeli ekspertyza techniczna wykaże brak możliwości wykorzystania istniejącej konstrukcji, należy przewidzieć jej przebudowę w niezbędnym zakresie lub rozbiórkę i budowę nowej.

Trzeba mieć jednak świadomość, że obecne przejście podziemne jak i rozwiązania na samym rondzie, mają bardzo ograniczone możliwości do ewentualne rozbudowy (gęsta zabudowa, duże natężenia ruchu, brak dostępności terenu). Projektanci muszą więc sprawdzić każde rozwiązanie pod względem technicznym, ekonomicznym i środowiskowym.

Projektanci na składanie ofert w przetargu mają czas do 27 lipca.
Przygotowanie koncepcji ma zająć około 1,5 roku. W przetargu premiowany będzie jednak czas wykonania zadania.

Historia
Rondo Jagiellonów w obecnym kształcie powstało blisko 50 lat temu. W pierwotnych założeniach miało ono pełnić też funkcję schronu dla mieszkańców.

To obecnie jeden z największych węzłów komunikacyjnych w mieście – przez rondo przejeżdżają bowiem niemal wszystkie bydgoskie linie tramwajowe oraz kilka linii autobusowych.
Największym problemem na rodzie jest przede wszystkim brak dostępności dla osób niepełnosprawnych, starszych oraz osób z wózkami dziecięcymi.

W Bydgoszczy mamy coraz więcej dróg rowerowych. Na wąskich uliczkach osiedlowych coraz częściej jednak stosujemy kontraruch rowerowy lub kontrapasy.
Niestety wielu cyklistów ich nie rozróżnia, co często prowadzi do niebezpiecznych sytuacji na drodze.

Warto więc wiedzieć czym się się charakteryzują i jak bezpiecznie się po nich poruszać rowerem.

Kontraruch rowerowy to wprowadzenie ruchu rowerów „pod prąd" – dopuszczenie dwukierunkowego ruchu rowerowego w jezdniach ulic jednokierunkowych.

Ulicę, na której wprowadzono kontraruch rowerowy najłatwiej rozpoznać po znakach drogowych:
- odcinki dróg z ruchem rowerowym „pod prąd" wyposażone są w znaki pionowe D-3 „droga jednokierunkowa" (i B-2 „zakaz wjazdu" ze strony przeciwnej) z tabliczką „Nie dotyczy rowerów".

Kontraruch rowerowy może być stosowany tylko na drogach jednokierunkowych z ograniczeniem prędkości do 30 km/h.

- ruch rowerzystów odbywa się po jezdni – po prawej stronie patrząc w kierunku ruchu rowerzysty!

Oznakowanie
Tabliczki „Nie dotyczy rowerów" informujące o kontraruchu:
- na odcinkach długości ok. 5 – 20 m przed i za skrzyżowaniem wprowadza się oznakowanie poziome w formie wyznaczenia krótkiego pasa ruchu dla rowerów jadących w kierunku przeciwnym do kierunku pozostałych pojazdów (nawierzchnia oznaczona na czerwono), a oddzielenie części jezdni przeznaczonej na kontraruch rowerowy od pozostałej części jezdni następuje linią ciągłą, poza tym można zastosować także fizyczne rozdzielenia (wyspa rozdzielająca w krawężnikach, wyspa rozdzielająca z elementów prefabrykowanych, separator itp.).

Kontrapas rowerowy – jest to pas ruchu dla rowerów, wyznaczony na całej długości oznakowaniem poziomym, w kierunku przeciwnym do ruchu innych pojazdów na drogach jednokierunkowych.
Kontapasy rowerowe stosuje się na drogach o dopuszczalnej prędkości od 30 do 50 km/h. 

Najważniejszą zasadą jest w tym przypadku, że po kontrapasach rowerowych cykliści mogą prouszać się TYLKO w jednym kierunku. Ruch w przeciwną stronę odbywa się po prawej stronie jezdni i zgodnie z zasadami ogólnymi ! [ przykład ul. Wiatrakowej na Szwederowei (powyższe zdjęcie) - jadąc w dół korzystamy z kontrapasu. Jadąc "pod górę", rowerzyści poruszają się po stronie samochodów ]

Oznakowanie
Kontrapas rowerowy wyznacza się na jezdni, jako jej część oddzieloną od części przeznaczonej dla ruchu pojazdów w kierunku wskazanym znakiem D-3 „droga jednokierunkowa", oznakowaniem poziomym (linia ciągła lub linia przerywana) i ewentualnie separatorami ruchu na wlocie i wylocie odcinka jednokierunkowego. Odcinki dróg, na których wyznaczono kontrapasy wyposażone są również w znaki pionowe D-3 „droga jednokierunkowa" (i B-2 „zakaz wjazdu" ze strony przeciwnej) z tabliczką „Nie dotyczy rowerów".

Często na takich ulicach stosuje się znaki poziome w postaci „sierżantów rowerowych" stosowanych dla kierunku zgodnego z kierunkiem zasadniczym na drodze. Spełniają one rolę podpowiedzi dla rowerzysty, w jakim kierunku można poruszać się rowerem na danej ulicy oraz którą częścią jezdni należy jechać.

Natomiast z perspektywy kierowcy samochodu, sierżant rowerowy jest informacją, że w danym miejscu może spodziewać się rowerzysty. 

Infrastruktura rowerowa w Bydgoszczy.
Obecnie długość dróg rowerowych na terenie Bydgoszczy wynosi ok. 100 km.
68% dróg rowerowych posiada nawierzchnię bitumiczną, a pozostałe nawierzchnię z kostki betonowej i gruntową.
Oprócz rozbudowy infrastruktury rowerowej prowadzone są też liczne działania promujące ruch rowerowy.

Wraz z rozbudową ul. Kujawskiej wprowadziliśmy kolejne udogodnienie w formie rynny dla rowerzystów.
Ułatwia ona wprowadzenie rowerów pod strome schody prowadzące z Kujawskiej w kierunku parku Wolności.

Wcześniej te rozwiązania sprawdziły się na kilku innych obiektach inżynierskich.

Wraz z rozbudową ul. Kujawskiej powstało 4,1 kilometra dróg rowerowych.
Spięły one szereg istniejących tras rowerowych i pozwaliły na bezpieczne przemieszczanie się pomiędzy osiedlami górnego tarasu a Starym Miastem.
Ze względu na duże różnicę wysokości i chcąc minimalizować ingerencję w istniejącą zieleń porastającą skarpę, od strony ul. Kujawskiej, zamiast standardowej drogi rowerowej wprowadzone zostało inne rozwiązanie.

Schody są wyposażone w rynnę umożliwiającą podprowadzanie rowerów. Do parku, z którego roztacza się ciekawy widok na centrum Bydgoszczy, można też wjechać rowerem z pominięciem schodów ulicami Kujawską, Wojska Polskiego i Słowiańską.

Podobne rozwiązania zdały egzamin również na innych konstrukcjach inżynierskich.

Rynny wprowadziliśmy między innymi na stosunkowo wąskich schodach wiaduktu kolejowego na Okolu nad ul. Grunwaldzką. Rynna ułatwia też prowadzenie roweru przez kładkę nad Kanałem Bydgoskim na wysokości ul. Janowieckiej.

W ubiegłym roku udało się oddać do użytku 7 km nowych dróg rowerowych. Wśród nich między innymi zupełnie nowe trasy wzdłuż rozbudowanej ul. Grunwaldzkiej (od węzła zachodniego do granicy miasta) oraz wzdłuż ul. Kruszwickiej i Focha. Trwają prace na ul. Kolbego i Andersa. Przygotowujemy się również do uruchomienia kolejnych dużych zadań rowerowych realizowanych w oparciu o Bydgoski Budżet Obywatelski.

Infrastruktura rowerowa w Bydgoszczy.
Obecnie długość dróg rowerowych na terenie Bydgoszczy wynosi ok. 100 km.
W przypadku zliczenia poprzez sumowanie dróg rowerowych położonych po dwóch stronach drogi długość wyniesie – prawie 120 km.
68% dróg rowerowych posiada nawierzchnię bitumiczną, a pozostałe nawierzchnię z kostki betonowej i gruntową.

Oprócz rozbudowy infrastruktury rowerowej prowadzone są inne działania promujące ruch rowerowy.:
1. Umieszczanie na terenie miasta stacji naprawy rowerów.
2. Dopuszczanie na części ulic jednokierunkowych kontraruchu rowerowego.
3. Doświetlanie wertykalne niektórych przejazdów rowerowych.
4. Wprowadzanie stref ruchu uspokojonego.
5. Imprezy promocyjne m.in. Rowerowa Stolica Polski.