Ponad 2 tygodnie przed terminem zakończyły się główne prace przy podparciu wiaduktów Warszawskich w ciągu ulicy Fordońskiej.
W najbliższych dniach będą prowadzone prace przy nawierzchni. Rozpoczynają się też prace odbiorowe oraz wprowadzona zostanie nowa organizacja ruchu.
W połowie czerwca przywrócimy ruch pojazdów na wszystkich pasach ruchu i rozpoczniemy dalsze prace naprawcze pod obiektem.

Pod wiaduktami ustawionych zostało 8 podpór, z których każda składa się z 4 żelbetowych słupów zakończonych głowicami z teflonowym łożyskowaniem ślizgowym. Pozwoliły one wzmocnić wiadukty oraz rozpocząć właściwe prace naprawcze pod obiektem, przy jednoczesnym utrzymaniu na nim ruchu. Obecnie prowadzone są prace odbiorowe wykonanych podpór.

Obecnie trwa przygotowanie i wprowadzanie nowej organizacji ruchu na obu obiektach w celu oddania do użytku wszystkich pasów ruchu.
W najbliższych dniach, jeszcze przy obowiązujących nadal ograniczeniach (zwężeniach), zamierzamy zrealizować drobne prace naprawcze przy nawierzchni w bezpośredniej bliskości dylatacji mostu.
Prace na obecnie zamkniętych pasach będą prowadzone w ciągu dnia, a na obecnie użytkowanych będą realizowane tylko w godzinach nocnych.

Zmiany w organizaccji ruchu
W połowie czerwca br. udostępnimy kierowcom oba pasy ruchu w obu kierunkach.
Prędkość na obiektach zostanie ograniczona do 30 km/h, a pojazdy ciężarowe będą mogły poruszać się wyłącznie prawy pasem ruchu (od strony chodnika).
Pas lewy na każdym z obiektów będzie przeznaczony dla pojazdów o wadze nie przekraczającej 3,5 t.

Po udostępnieniu do ruchu obu wiaduktów, kontynuowane będą właściwe prace naprawcze związane z odpowiednim wzmocnieniem i zabezpieczeniem istniejącej konstrukcji betonowej.
Prace będą realizowane już tylko pod obiektem i nie będą generowały utrudnień w ruchu.

Przywrócenie ruchu na wiaduktach, zdecydowanie usprawni komunikację pomiędzy centrum miasta a Fordonem.
Koszt podparcia obu wiaduktów to: ponad 1,5 mln zł.

Przyszłość wiaduktów Warszawskich
Warto przypomnieć, że wykonane podpory i prace naprawcze mają charakter zachowania funkcji przeprawy i zgodnie z otrzymaną ekspertyzą pozwolą użytkować obiekt jeszcze tylko przez około 10 lat.

ZDMiKP przygotował już wstępny harmonogram dalszych działań w zakresie rozbiórki i budowy nowych Wiaduktów Warszawskich:
I. Prace przygotowawcze, koncepcje, dokumentacja techniczna:
• wykonanie szeregu napraw umożliwiających przedłużenie funkcjonalności obiektu do roku 2030. Obecne prace realizowane w okresie 2020-2021,
• ogłoszenie przetargu na wykonanie koncepcji projektowej dla rozbiórki i budowy nowych obiektów – rok 2022, wykonanie koncepcji w latach 2022-2023,
• ogłoszenie przetargu na wykonanie dokumentacji projektowej (projekt architektoniczno-budowlany wraz z projektami technicznymi) dla rozbiórki i budowy nowych obiektów – rok 2023, realizacja w latach 2023-2025.
II. Realizacji inwestycji:
• uzyskanie pozwolenia na budowę – rok 2025.
• przeprowadzenie procedury wyłonienia wykonawcy robót budowlanych – rok 2026.
• rozbiórka i budowa nowych obiektów inżynierskich: lata 2026 – 2029.

Zgodnie z planami, zakładamy, że w okresie 2026 -2029 roku rozpoczną się rzeczywiste prace związane realizacją w tym obszarze Miasta nowej i w pełni nowoczesnej przeprawy, odpowiedniej do obecnych warunków technicznych, obciążeń i natężeń ruchu.
Szacowany obecnie wstępnie koszt budowy nowej przeprawy to ok. 200 mln.

Warto wiedzieć
Wiadukty Warszawskie w Bydgoszczy oddano do użytku w roku 1973 r., zarówno czasy jaki i technologie ich wykonania były dalekie od obecnych oczekiwań i nowych technologii. Są to dwa obiekty mostowe o długości 430 i 436 m, liczące po 23 przęsła każda, zlokalizowane w ciągu ul. Fordońskiej.

Kilkanaście lat temu konstrukcja została poddana remontowi ponieważ już wtedy nosiła znamiona zbyt intensywnego użytkowania i postępującej degradacji. Remont przywrócił funkcjonalność zniszczonej konstrukcji jednak pozostałe elementy, przez następne lata ulegały dalszej degradacji.

Oba wiadukty zostały wybudowane prawie 50 lat temu w oparciu o prefabrykowane belki strunobetonowe typu korytkowego, które okazały się być jednym z najbardziej nietrwałych i awaryjnych systemów budownictwa mostowego. W Polsce od lat odchodzi się od tego typu konstrukcji.